فرازی بسیارزیبا از استادمحمدکاظمی

وَ اَلشَّمْسِ وَ ضُحٰاهٰا﴿۱﴾ سوگند به خورشید و تابندگى اش، (۱) وَ اَلْقَمَرِ إِذٰا تَلاٰهٰا﴿۲﴾ سوگند به مه چون پى [خورشید] رود. (۲) وَ اَلنَّهٰارِ إِذٰا جَلاّٰهٰا﴿۳﴾ سوگند به روز چون [زمین را] روشن گرداند، (۳) وَ اَللَّيْلِ إِذٰا يَغْشٰاهٰا﴿۴﴾ سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد، (۴) وَ اَلسَّمٰاءِ وَ مٰا بَنٰاهٰا﴿۵﴾ سوگند به آسمان و آن کس که آن را برافراشت، (۵)